تاریخچه و مخترع چراغ قوه

تاریخچه چراغ قوه

در گذشته مشعل، شمع و فانوس و … جهت تامین روشنایی قبل حمل استفاده می شد. با روی کار آمدن چراغ قوه ها مردم به مزیت بی درد سر بودن و ایمنی بیشترآن ها پی برده و به سرعت چراغ قوه را جایگزین منابع روشنایی قدیمی کردند. همچنین بی بو و بدون دود بودن و گرمای کمتر مزید بر علت شد تا چراغ قوه ها به جای فانوس های بادی ومشعل استفاده شوند.

مخترع اولین چراغ قوه

مخترع انگلیسی به نام “دیوید میسل” در سال ۱۸۹۹، موفق به اخترع اولین نوع چراغ قوه شد که با استفاده از سه عدد باطری کربنی که در لوله ای گنجانده شده انرژی مورد نیاز برای روشن کردن لامپ رشته ای را فراهم می کرد و یک سوییچ تماس ساده وظیفه روشن یا خاموش شدن چراغ را به عهده داشت.

باتری های کربنی استفاده شده در این چراغ قوه ها انرژی کمی در خود ذخیره می کردند و جریان الکتریکی پایداری نداشته و همچنین بعد از مدتی استفاده نیازمند خنک شدن جهت ادامه فعالیت خود بودند. وجود این مشکلات بعلاوه عدم توانایی آنها در ساتع کردن نور به فواصل دور باعث شد چراغ قوه ها فروش چندان خوبی نداشته باشند.

در تاریخ ۱۰ ژانویه ۱۸۹۹ میلادی مخترع بریتانیایی به نام “دیوید مسیل” توانست لامپ های کربنی رشته ای، سلول های خشک را اختراع و طراحی کند. اما از آنجا که تولید این نوع لامپ پر هزینه بود باعث بالا رفتن قیمت چراغ قوه ها و به طبع آن کاهش فروش و بی انگیزگی تولید کننده ها را در پی داشت.

اما در سال ۱۹۰۴ و با روی کار آمدن لامپ های رشته ای تنگستن که سه برابر کارایی بیشتر از انواع لامپ های رشته ای کربنی داشتند، و نیز تولید باتری هایی قویتر، چراغ قوه ها دوباره در بین مردم استفاده شد و نسبت به قبل به محبوبیت بیشتری پیدا کردند.

سپس در قرن ۲۱ و با پیداش ال ای دی ها، چراغ قوه هایی ساخته شد که قدرت و نور فوق العاده بالا و گرمای خیلی کم داشتند و این امر باعث پیشرفت چشمگیری در این حوزه شد.